1. Tydzień Rekolekcji ignacjańskich odbył się w dniach 9-17 czerwca 2020 roku. Są to rekolekcje otwarte, czyli mogą w nich uczestniczyć zarówno osoby świeckie jak i księża, siostry zakonne i osoby formowane.
Ćwiczenia duchowe świętego Ignacego są rozłożone, w zależności od tematyki, na tak zwane cztery tygodnie, trwają około 30 dni. Są one dla tych, którzy chcą poznać, rozeznać wolę Bożą i ją realizować w swoim życiu. By tak się stało, powinni wcześniej uporządkować siebie i swoje życie (ĆD, 1.21). Rekolekcje trzydziestodniowe wydają się być najlepszą propozycją, na którą warto znaleźć przynajmniej raz w życiu czas, by się nie tylko odnowić duchowo, odkrywając na nowo swoją tożsamość ucznia Jezusa, ale także rozeznać i zweryfikować swoją posługę kapłańską. Warto je odprawić na początku formacji ciągłej lub na dalszych jej etapach, zwłaszcza gdy różne „choroby kapłańskie” tego okresu osłabiają miłość księdza do Jezusa i zapał apostolski.
Godziny spędzone na modlitwie, w umartwieniu i milczeniu, w poddaniu się działaniu Ducha Świętego, są przeżywane w samotności, ale także w obecności i towarzystwie dającego Ćwiczenia. Dający, oprócz treści, które proponuje do modlitwy, pełni również funkcję zwierciadła, zwłaszcza podczas codziennych spotkań i rozmów z rekolektantem. Dzięki czemu może on siebie lepiej zobaczyć, zrozumieć i zakwestionować. Człowiek, także ksiądz, nie może w pełni i do końca otworzyć się na Boga i przed Bogiem, jeśli nie potrafi tego uczynić wobec człowieka, który mu towarzyszy podczas Ćwiczeń. Nie potrafi zaufać, skonfrontować się z Bogiem, jeśli nie jest zdolny do tego samego w relacji z tym, który ma mu pomagać odkryć ślady obecności Boga i działania Jego Ducha nie tylko podczas rekolekcji, ale także w życiu.
Ćwiczenia nazywane są szkołą modlitwy i uczuć. Uczą bowiem różnych form modlitwy i rozeznania duchów, ale także pomagają uporządkować uczucia nieuporządkowane, które przeszkadzają w pójściu za Jezusem. Podczas 30 dni zawiązuje się więź osobowa sługi ze swoim Panem, przyjaciela ze swoim Przyjacielem. Wszystko dokonuje się w dynamice pragnienia magis: więcej kochać Jezusa, więcej i lepiej Mu służyć, bardziej Go naśladować.